In een periode tussen twee banen wisselen momenten van zekerheid en onzekerheid, van vertrouwen en twijfel zich soms op een razendsnel tempo af. In een tijd als deze, waar al zoveel op ons af komt, kunnen die gevoelens nog sterker worden.
2017 was een jaar waarin ik zelf tussen twee banen zat. Ik schreef er toen onderstaand stuk over. Mocht je op dit moment tussen twee banen zitten, dan hoop ik dat je dit stuk als steunend ervaart.
🌸
🌸
Deze "In between" periode, waarin ik enerzijds afscheid heb genomen van werk en tegelijkertijd zoekend ben naar en nog geen uitzicht heb op nieuw werk, vind ik best bijzonder. Zekerheid over wat ik niet wil en over wat wel en niet past, wisselt zich af met onzekerheid over wat ik wel wil en wat wel past... Vertrouwen in de toekomst, wordt afgewisseld met momenten van twijfel..
Het kan op één en dezelfde dag allemaal voorbij komen. En ook een tijd helemaal niet. Op zich niets vreemds aan. Het hoort gewoon bij deze fase en nodigt uit tot nadenken en (zelf)onderzoek.
Zo bemerkte ik gisteren en ook vandaag dat ik opeens bezig ben met de vraag: wie of wat ben ik zonder werk? Hoe kijk ik nu naar mezelf? Welke verwachtingen/oordelen leg ik me zelf op en welke ruimte, tijd en vrijheid gun ik mezelf? Vragen die ook wel deels in mij op kwamen naar aanleiding van een boek dat ik aan het lezen ben: Licht op Schaduw van Betty Ford.
Vragen met antwoorden die ik liet zijn, en die ik vervolgens ook weer losliet. Ook zonder werk is er nog genoeg ‘Ik’ van betekenis. Het voelt goed om in een tussenfase als dit daar eens bewust bij stil te staan. Ik heb wat dat betreft werk een lange tijd op verschillende manieren best wel een belangrijke plek gegeven, waardoor 'zonder werk' wennen is en op momenten gewoon 'kaal' voelt. Tegelijkertijd ben ik me heel bewust van de nieuwe kansen, vrijheid en mogelijkheden die deze periode mij biedt.
Lastig vind ik soms dat ik nog niet een heel concreet nieuw toekomstbeeld heb (wel gedachten) over wat het is dat ik precies wil gaan doen. De 'buitenwereld' lijkt dat soms wel te verwachten (of misschien verwacht ik het gewoon zelf wel). Heb je al een nieuwe baan? Ben je al druk bezig met solliciteren? Heb je een plan B, een plan C, of misschien een plan D? Weet je al wat je wilt gaan doen?
Het is niet zo dat ik er niet mee bezig ben, integendeel, maar ik probeer mezelf daarin wel ruimte te geven om er over na te denken en om er op te vertrouwen dat het antwoord en een oplossing echt wel op mijn pad komt. Door door te gaan met te onderzoeken wat past en wat niet past, wat goed voelt en wat niet, door vacatures te scannen, door te reageren op vacatures die me aanspreken en door alle gesprekken, adviezen, hulp, suggesties, ontmoetingen, feedback en ervaringen die in deze fase op mijn pad komen.
Wat dat betreft sprak de volgende passage uit het boek van Ford me wel aan 🙂. "Wees niet bang als je niet weet wat je wilt. Beloof jezelf gewoon dat je je volledige potentieel zult benutten. Leef in het heden en het universum zal je jouw unieke gaven tonen. Je belofte zal leiden naar plaatsen waar je heen dient te gaan, naar boeken die je kunt lezen en naar de mensen die je zullen helpen en onderwijzen."
Deze woorden geven me op een bepaalde manier rust en vertrouwen. En beloof ik mezelf dit dus …
🌸
🌸
Uit eigen ervaring weet ik dat het tussen twee banen zitten een goed begin van onderzoek naar jezelf kan zijn en dat het fijn is om op zo'n moment hulp te krijgen van een coach. Van iemand die een soortgelijk proces heeft meegemaakt.
Mocht je behoefte hebben aan een steuntje in de rug gedurende jouw tijd tussen twee banen? Kijk dan eens voor de mogelijkheden op www.ilsevanderjagt.nl.
תגובות