Dit bordje deed me denken aan een verhaal uit de Joodse traditie over de reis van de ziel naar aarde. Ik hoorde het bij ITIP, school voor leven en werk.
“Als op aarde ergens bevruchting plaatsvindt tussen man en vrouw, dan breekt turbulentie los onder de zielen in de hemel. Eén van hen moet immers naar aarde en dat willen ze eigenlijk niet. En dus, vertelt het verhaal, wordt een ziel aangewezen om op reis te gaan met een engel. Onderweg naar aarde overziet de ziel alle geheimen van het leven en de schepping. Het totaal, de samenhang, en de volle schoonheid. Vlak voordat de ziel ter aarde komt, zet de engel echter een knip onder de neus van de ziel, waardoor deze alle kennis vergeet. Deze knip die we allemaal hebben, herinnert ons aan het komen uit eenheid, aan het daar naar terug verlangen en aan het leven op aarde in tweeheid.”
In ‘Dagboek van de Ziel’ schrijft Bertie Hendriks dat we bij onze geboorte de mogelijkheid krijgen om op elk moment terug te keren naar onze ziel met haar levensvreugde en licht. Dit geboortegeschenk is een mooi en hoopvol gegeven. Ons lot als mens is dat we de nodige uitdagingen op ons levenspad tegen komen. We negeren onze innerlijke stem en gaan tegen beter weten door met het leiden van een leven, dat ons eigenlijk niet (meer) past.
Totdat er een punt komt, meestal in de vorm van een crisis, waarop we aan alles voelen dat we zo niet meer verder willen. Dat het tijd wordt voor nieuwe antwoorden op hetgeen zich op zo'n moment in ons leven aandient. Dat is een moment waarop we gevraagd worden naar ons leven te kijken en eerlijk te zijn over waar we staan en hoe we daar zijn gekomen. Het vraagt ons het oude los te laten, waardoor er weer ruimte komt voor nieuwe antwoorden. Antwoorden die ons weer terugbrengen bij wie we ten diepste zijn, bij onze ziel.
Antwoorden vinden hoeft niet alleen. Ik help je graag.
Opmerkingen