Dit mooie filmpje (https://youtu.be/JF5zKy4p_1k) kwam net voorbij op Facebook. Het ontroerde me. Ik weet wel waarom. Aanraking, ik mis het.
Op internet kwam ik de term: 'huidhonger' tegen. Huidhonger krijg je bij een gemis of verlangen naar aanrakingen. Het schijnt vele gezichten te hebben en komt niet alleen voor bij mensen die alleen zijn, aldus de schrijver (onbekend) van het stukje dat ik er over las.
Aanraken is een levensbehoefte, evenals eten en drinken. Het is een van de belangrijkste middelen tot contact vanaf ons vroegste bestaan. Door liefdevolle aanrakingen kom je letterlijk en figuurlijk beter in je vel te zitten (Boormans en Cohen, auteurs van het boek Huidhonger).
Door de Corona crisis is het ineens niet meer een vanzelfsprekendheid of valt het zelfs helemaal weg. Onderdruk je een neiging tot aanraken en omhelzen die je voorheen gewoon zonder nadenken gevolgd zou hebben, en blijf je wat ongemakkelijk op afstand van elkaar staan.
Ik word niet echt blij van termen als de '1,5 meter samenleving' en het 'nieuwe normaal'. Ik volg de geldende richtlijnen en maatregelen, maar eh... Er is niks normaals aan afstand houden van elkaar/elkaar niet meer aanraken..... Zo dat moest er even uit.
Op mijn Facebook pagina heb ik een directe link naar het filmpje geplaatst: https://www.facebook.com/ilsevanderjagtcoachingentraining/
Hopelijk brengt het je een glimlach op je gezicht, wat troost en/of een steuntje in de rug. Je bent niet alleen 🌸💕
